دیدبان: به همین بهانه و با توجه به آغاز سال تحصیلی جدید با معرفی مقاله ای به بررسی علمی چاپ مقالات در مجلات خارجی پرداخته است.

دکتر محمد رضا حافظ نیا؛ استاد دانشگاه تربیت مدرس در مقاله ای به بررسی پیشینه گرایش نظام آموزش عالی کشور به تعداد مقالات چاپ شده در نشریات خارجی به عنوان ملاک پیشرفت علمی کشور و نقد آن و راهکارهای اصلاح وضع موجود می پردازد.

این مقاله ضمن بررسی تاریخچه این سیاست، آنرا از دید منافع ملی ایران نقد کرده و ضمن بیان تعارض ها، پیشنهاداتی را برای اصلاح و بهینه سازی آن ارائه می دهد. 

در قسمتی از این مقاله آمده است: اندیشه چاپ مقاله در مجلات خارجی و بین المللی توسط اساتید دانشگاه ها، برای اولین بار در سال های ۱۳۷۶-۱۳۷۷ توسط مسوولین وقت دانشگاه تربیت مدرس مطرح و بعنوان یک سیاست درون دانشگاهی در شرایط ارتقا اساتید دانشگاه تریبت مدرس لحاظ شد. این سیاست به دلیل نفوذ دانشگاه تربیت مدرس در مدیریت وقت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به همه دانشگاه های کشور تعمیم داده شد ...."

برخی دانشگاه های معتبر کشور که بعدا از خواب بیدار شدند نه تنها ارتقا اساتید خود را موکول به این امر کردند بلکه دانشجویان دکترای خود را نیز ملزم به چاپ مقاله از رساله دکتری خود در مجلات خارجی کردند و برخی توقع چاپ دو مقاله ISI را از رساله دانشجوی دکتری خود داشتند! (معلوم نیست بر اساس کدام منطق!؟ زیرا رساله دکتری معمولاً به یک نظریه منتهی می شود و یک نظریه را فقط می توان در یک مقاله منتشر کرد و نه در دو مقاله!؟ این حرکت افراطی ممکن است آنها را به این تصمیم برساند که دانشجویان کارشناسی ارشد نیز از پایان نامه خود باید یک مقاله ISI چاپ کنند.

نگارنده در ادامه این مقاله به موارد تعارض این مقالات با منافع ملی اشاره می کند و آن را در سه بخش مورد تحلیل قرار می دهد؛ و در نهایت در 4بخش پیشنهادات خود را درباره راه برون رفت از این عارضه و کاهش آسیب پذیری منافع ملی عنوان می کند؛ که در اولین پیشنهاد خود آورده است: "لغو سیاست اجبار و الزام چاپ مقاله در مجلات علمی خارج از کشور و تبدیل آن به سیاست تشویق و ترغیبی با تاکید بر وجه آکادمیک و مشارکت در تولید علم و نقش آفرینی دانشمندان ایرانی در توسعه معرفت بشری.

متن کامل این مقاله را می توانی د از اینجــا دانلود کنید.